ὢ μέλεος· ἡ τεκοῦσά θʼ, ὡς διώλετο. Ἠλέκτρα οὕτως ἔχει τάδʼ, ὥστʼ ἀπείρηκεν κακοῖς. Ἑλένη πρὸς θεῶν, πίθοιʼ ἂν δῆτά μοί τι, παρθένε; Ἠλέκτρα ὡς ἄσχολός γε συγγόνου προσεδρίᾳ. Ἑλένη βούλῃ τάφον μοι πρὸς κασιγνήτης μολεῖν; Ἠλέκτρα μητρὸς κελεύεις τῆς ἐμῆς; τίνος χάριν; Ἑλένη κόμης ἀπαρχὰς καὶ χοὰς φέρουσʼ ἐμάς. Ἠλέκτρα σοὶ δʼ οὐχὶ θεμιτὸν πρὸς φίλων στείχειν τάφον; Ἑλένη δεῖξαι γὰρ Ἀργείοισι σῶμʼ αἰσχύνομαι. Ἠλέκτρα ὀψέ γε φρονεῖς εὖ, τότε λιποῦσʼ αἰσχρῶς δόμους. Ἑλένη ὀρθῶς ἔλεξας, οὐ φίλως δʼ ἐμοὶ λέγεις. Ἠλέκτρα αἰδὼς δὲ δὴ τίς σʼ ἐς Μυκηναίους ἔχει; Ἑλένη δέδοικα πατέρας τῶν ὑπʼ Ἰλίῳ νεκρῶν. Ἠλέκτρα δεινὸν γάρ· Ἄργει τʼ ἀναβοᾷ διὰ στόμα. Ἑλένη σύ νυν χάριν μοι τὸν φόβον λύσασα δός. Ἠλέκτρα οὐκ ἂν δυναίμην μητρὸς ἐσβλέψαι τάφον. Ἑλένη αἰσχρόν γε μέντοι προσπόλους φέρειν τάδε. Ἠλέκτρα τί δʼ οὐχὶ θυγατρὸς Ἑρμιόνης πέμπεις δέμας; Ἑλένη ἐς ὄχλον ἕρπειν παρθένοισιν οὐ καλόν. Ἠλέκτρα καὶ μὴν τίνοι γʼ ἂν τῇ τεθνηκυίᾳ τροφάς. Ἑλένη ὀρθῶς ἔλεξας, πείθομαί τέ σοι, κόρη. καὶ πέμψομέν γε θυγατέρʼ· εὖ γάρ τοι λέγεις. ὦ τέκνον, ἔξελθʼ, Ἑρμιόνη, δόμων πάρος καὶ λαβὲ χοὰς τάσδʼ ἐν χεροῖν κόμας τʼ ἐμάς· ἐλθοῦσα δʼ ἀμφὶ τὸν Κλυταιμήστρας τάφον μελίκρατʼ ἄφες γάλακτος οἰνωπόν τʼ ἄχνην, καὶ στᾶσʼ ἐπʼ ἄκρου χώματος λέξον τάδε· Ἑλένη σʼ ἀδελφὴ ταῖσδε δωρεῖται χοαῖς, φόβῳ προσελθεῖν μνῆμα σόν, ταρβοῦσά τε Ἀργεῖον ὄχλον. πρευμενῆ δʼ ἄνωγέ νιν